Nihayet bir hafta önce tuvalet alışkanlığını kazanman için çalışmalara başladık . İlk gün bezini çıkardık , "artık tuvalette yapacağız çişimizi kakamızı " dedik ve pek fazla bir dirençle karşılaşmadık "tamam anne, tuvalette yapıcaz" dedin. Her tuvalete yapışında "aferin Asya'ma, benim güzel kızım artık çişini tuvlette yapıyor" gibi övgü cümleleri ile seni teşvik ettik, öptüm, sarıldım. Bununla birlikte sık aralıklarla "kızım çişin varmı? " diye sormama rağmen, tüm alıştırma kilotlarını ve halıları ıslatmaman için serdiğim yatak koruyucu örtüleri kirlettin ve belki bir kaç kez oturtup tuvaletini yapmanı sağlıyabildim. Anneannen birkaç kez "bezleyelim mi ?" desede bu kez kararlıydım öğrenmen konusunda. "Nereye yaparsa yapsın, bu kez öğrenecek. Zaten biliyor tek sıkıntı söyleme ve alışma meselesi" .İlk günü az bir kazayla atlatsakta 2. gün belkide beni vazgeçirebilecek bişey yaptın. Birara Eylül kucağımda uyurken gözden kaçırdım seni ve o dakika da tüm holü büyük tuvaletinle pisledin, ayakların ve holün bir duvarını da kirletmiştin üstelik. Seni gördüğümde ayağını yere sürüp ayağında kalanları temizlemeye çalışıyordun :)) Hemen bir banyo faslı ve tüm koridor çamaşır suyu ile temizlendi. Sağolsun anneannen seni banyoya soktu , ben önden holü temizlerken o da seni yıkamaya başladı sonra işleri değiştik. Seni o halde gördüğümde başımdan aşağı kaynar sular dökülse de sana hiç kızmadım. Bu bir gelişim ve öğrenim süreci ve ben bu tür kazalar konusunda kendimi önceden hazırlamıştım bebeğim, biraz daha dikkatli olmam gerekiyordu sadece. Sonraki gün tam bir kararlılıkla halıları da kaldırdım olası başka kazalara karşı, holde halı yoktu tabi ama ne olur ne olmaz hem sen hem biz daha rahat ettik halılar kalkınca. Sonuç olarak hergün biraz daha azalan lazımlık dışı ihtiyaç gidermeler sonrası uğraşımızın 5. gününde nihayet kırılma yaşandı ve artık ben söylemeden gidip kendi başına lazımlığına oturur duruma geldin artık. "çişimi yapmam lazım" diyerek kilodunu çıkarıp oturuyorsun.Tam bir hafta sonra artık ihtiyaçlarının farkında ve ihtiyaçlarını giderme konusunda biliçli hale geldin.
İlk defa kendi başına büyük tuvaletinin geldiğini söylediğin 4.gündü ve bitirdiğinde herkese gösterip övgü cümleleri aldın; "aferin kızıma benim, ne güzel artık kakasını çişini tuvalete yapıyor, harikasın Asya...."
"anne bak, ne kadar güzeller diimii?" :))
"evet kızım çok güzeller ama onları klozete dökmemiz gerekiyor"
"ben dökücem anne, ben dökebilimiyim?"
"hadi birlikte döküp sifonu çekelim"
İşte böyle güzel meleğim ,evde bir haftadır en büyük uğraşımız senin bezden kurtulman için ve sen bunu da başardın küçük prensesim....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder