Dayının nişanı...

Aslında 2 gün önce ayın 16'sındaydı dayının nişanı ama bugün yazabiliyorum ...Bugün çok telaşlı bir gündü ,sabah kalktığımız gibi hazırlanma işlerine koyulduk.Çorlu'ya gideceğimiz için yola erken çıkmak gerekiyordu.Sen meleğim ,herzamanki gibi etrafımızda dönüp durdun ,ara sıra kucak istedin ...Benim çok büyük bir dikkatsizliğim ,senin minik pamuk elinin yanmasına neden oldu :( Ütüyü ,ütü yaptıktan sonra soğuması için bıraktığım yer senin ulaşabileceğin kadar yakınmış sana ,bunu çok geç anladım.İnsan hayatta birinin acısını alıp kendi çekmeyi istermi ?Ben istedim ,keşke senin yerine benim elim yansaydı...İçim parça parça oldu senin elini ütüde görünce ,çılgın gibi koşup elinden aldıysamda ,hemen soğuk suya tuttuysam da olan olmuştu ne yazık.Kendime o kadar çok söylendim , o kadar perişan hissettimki kendimi ,eline her bakıp canının ne kadar yandığını düşündükçe yokolmak istedim resmen..."Allah'ım sen koru miniğimi ,ben beceremiyorum galiba "diye düşündüm.Sen ağladıkça ben ağladım...Ama bebeğim o kadar dayanıklısınki ,elin acıdıkça buz torbasına uzandın ,ağlamak yerine gülücükler dağıttın...Yanık kremleri sürdüm eline .Yolda gideken arabada uyudun...Tüm gün boyunca elin nedeniyle asla bir sızlanman olmadı benim kahraman prensesim...Senin yerinde başka bir çocuk olsa sanırım tüm akşamı ağlayarak geçirirdi.Oysa sen hepimize yine o güzel gülüşünle neşe kattın.

Dayının nişanı çok keyifli geçti.Önce evde kısa bir isteme ,nişan ,ailelerin tanışması ,takı takma ,pasta kesme merasimi ve sonrasında dışarıda bir akşam yemeği ile tamamlandı gün...Allah tamamına erdirsin ,çok mutlu olsunlar inşallah dayın ve Tuğba ablan...

İşte birlikte bir fotoğraf... Ara sıra canın sıkılınca ,seni restorantın bahçesine çıkardık babanla...

Piyanist amcanın da dikkatini çektin.Büyük bir merakla yanına gidip onu ve piyano çalışını izledin.Sana el verdi ,piyano tuşlarına dokunup senin eline tuttu ,"inşallah sen de çalarsın" dedi.

Bahçede birlikte bir resim hiç fena olmaz...