"Ben artık abla oldm anne dimi?" "evet kızım" "kedeşime çok ii bakıcam" "aferin benim tatlı Asya'ma" bu ve buna benzer konuşmalar geçti hep aramızda. Dünde evden çıkarken "kızım kardeşin artık gelmek istiyormuş, onu alıp gelicez tamam mı, sen Gizem ablan ve teyzeyle evde bizi bekle olur mu tatlım?" "tamam anne, sizi bi öpim" diyerek evden uğurladı bizi :) İki gün önce Alparslan'nın teyzesi ve Gizem gelmişlerdi doğum sırasında Asya'ya bakmak için, kuzumuzu onlara emanet edip evden ayrıldık.Eve dönüşümüzü camdan görmüş, kapıda heyecanla karşıladı bizi "kedeşim gelmiş..." diye haykırarak."anne bakabilimiyim? ne kadar küçük dimi? anne benim kucama ver ,ben de seviyim..."Bal kızım ,inci tanem benim ,sorumluluk duygusu şimdiden çok gelişmiş. Kardeşi ağlayınca O da ağlıyor :) "ama neden ağlıyor anne, ben çok üzülüyorum.." Şimdilik herşey yolunda görünüyor.
İşte benim güzel meleklerim...Allah ömrünüzü sağlıklı ve uzun kılsın inşallah...Yüzünüz hep gülsün.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder